Data publikacji: 16.09.2018r.
Autor: admin
Informacje ogólne
Jest to zamek obronny wzniesiony przez króla Kazimierza Wielkiego w XIV w. Stanowi przykład zamków miejskich – włączony był w ciąg murów miejskich i zamykał ufortyfikowane miasto od strony południowo-wschodniej. Zbudowany został z kamieni i czerwonej cegły gotyckiej na sztucznym wzniesieniu otoczonym fosą, którą zasilała woda z rzeki Bzury. Zamek zaprojektowano na planie czworokąta. Otoczony był murem obwodowym o wysokości 10 m, z potężną, zwieńczoną blankami, ośmiokątną wieżą (zwaną Szlachecką, bo znajdowało się pod nią więzienie dla szlachty) oraz wieżą bramną, do której prowadził zwodzony most. Pod przejazdem bramnym mieściło się więzienie dla plebsu, a nad przejazdem znajdowało się pomieszczenie strażnicze z oknem skierowanym w stronę miasta. Zabudowania uzupełniał budynek mieszkalny (tzw. ,, dom stary” zlokalizowany od strony wschodniej) oraz drewniane budynki gospodarcze.
Początkowo Zamek Łęczycki był rezydencją królewską. W 1406 roku zamek został spalony przez Krzyżaków, lecz szybko udało się go odbudować. Na zamku kilkakrotnie przebywał Władysław Jagiełło. W 1409 roku odbył się tu zjazd rycerstwa z jego udziałem, na którym omawiano sprawy dotyczące Krzyżaków i nieuchronnej wojny. Według przekazów na zamku w Łęczycy Jagiełło przyjął husyckiego posła, ofiarującego mu koronę Czech. W 1410 roku, po bitwie pod Grunwaldem, więziono w zamkowych lochach jeńców wojennych, oczekujących na dostarczenie okupu. W następnych latach czterokrotnie odbywały się tu sejmy, a zamek stał się siedzibą następnego króla, Kazimierza IV Jagiellończyka. Trzecim i zarazem ostatnim goszczącym na zamku monarchą polskim był Zygmunt III Waza.
W II poł. XV wieku na zamku wybuchł olbrzymi pożar. W latach 1563-1565 Jan Lutomirski – podskarbi koronny, a zarazem starosta łęczycki, dokonał generalnego remontu i rozbudowy zamku. Powstał wówczas nowy budynek mieszkalny zwany ,,domem nowym”, który domurowano do wieży bramnej od północy. Niestety późniejsze pożary, zaraza i wojny doprowadziły zamek do całkowitej dewastacji. W 1793 roku Łęczyca – w wyniku drugiego rozbioru Polski – znalazła się pod panowaniem pruskim i stanowiła miasto graniczne. Z tego powodu nowi władcy zamierzali przekształcić miasto i zamek w nowoczesną fortecę. Rozpoczęta przebudowa zamku nie została jednak ukończona.
Od 1831 roku zamkiem zarządzał burmistrz Łęczycy, który rozpoczął sprzedaż cegieł z jego murów! Na szczęście zarząd miejski zmuszony został do zaprzestania rozbiórki, dzięki czemu zamek w okrojonej formie doczekał odzyskania przez Polskę niepodległości. Zachowane mury zostały zabezpieczone w okresie międzywojennym oraz w 1945 roku.
W latach 1964-76 zamek został odbudowany. W wieży bramnej i przylegającym do niej budynku mieści się niewielkie Muzeum Ziemi Łęczyckiej, prezentujące głównie historię regionu i sztukę ludową. Do dyspozycji zwiedzających udostępniona jest także wieża i dziedziniec zamkowy.
Ciekawostki
- pod ośmiokątną wieżą znajdują się trzy kondygnacyjne piwnice,
- legenda głosi, że w lochach wieży zamkowej książęta łęczyccy ukryli skarby, których do dziś strzeże diabeł Boruta,
- jedna z ekspozycji muzealnych poświęcona jest … diabłom.
Informacje praktyczne
Godziny otwarcia:
W sezonie turystycznym tj. od 1 maja do 30 września
wtorek – piątek: w godz. 10.00 – 17.00
soboty, niedziele i święta: w godz. 11.00 – 17.00
Po sezonie turystycznym tj. od 1 października do 30 kwietnia
wtorek – piątek: w godz. 9.00 – 16.00
soboty, niedziele i święta: w godz. 10.00 – 15.00
Muzeum jest nieczynne:
w każdy poniedziałek
Nowy Rok
Trzech Króli
pierwszy i drugi dzień Świąt Wielkiej Nocy
Boże Ciało
1 listopada
Boże Narodzenie (25 i 26 grudnia)
W czwartek wstęp do Muzeum na wystawy stałe jest bezpłatny!
Kasa kończy sprzedaż biletów 20 minut przed zamknięciem muzeum
Ceny:
8 zł bilet ulgowy (zawiera wejście na wieżę)
12 zł bilet normalny (zawiera wejście na wieżę)
4 zł wejście na wieżę
Zwiedzanie z przewodnikiem możliwe jest w tygodniu, jeśli uzbiera się grupa co najmniej 10 osób. W weekendy zwiedzanie indywidualne.
Czas zwiedzania: 1,5 ha
Drukuj